موزه آلارد پیرسون
موزه باستانشناسی آمستردام (موزه آلارد پیرسون) (Amsterdam's Allard Pierson Archeology Museum) موزهء باستانشناسی دانشگاه آمستردام است که در پایتخت هلند واقع قرار دارد.
نام موزه
آلارد پیرسون، نخستین استاد باستانشناسی کلاسیک در دانشگاه آمستردام بوده‌است که نامش به موزه داده شده‌است.
بخش‌های موزه
این موزه دارای مجموعه‌ای از آثار مربوط به یونان، رم، آسیای میانه، مصر، میانرودان (بین‌النهرین) و ایران است.
پیشینه
«موزه باستانشناسی آمستردام» از سال ۱۹۳۱ به عنوان بخشی از بنیاد باستانشناسی مدیترانه فعالیت خود را آغاز کرده و از سال ۱۹۳۴ درب‌های خود را در خیابان سارفاتی در مرکز آمستردام به روی مردم گشود.
نمایشگاههای دوره‌ای
«موزه باستانشناسی آمستردام» به جز اشیای ثابت در آن، میزبان نمایشگاههای دوره‌ای نیز هست مانند نمایشگاه «فرهنگ باستانی ایتالیا».
موزه اشمولین
موزه اشمولین (به انگلیسی: Ashmolean Museum) قدیمیترین موزه دانشگاهی جهان واقع در آکسفورد انگلستان است که در ۱۶۸۳ توسط الیاس اشمول افتتاح شد. در این موزه مجموعهٔ ارزشمندی از نقاشی‌ها و اشیای باستانی همچون تندیس‌هایی از دوران یونان باستان و سکه‌های رومی نگهداری می‌شود.
موزه بروکلین
موزه بروکلین (به انگلیسی : Brooklyn Museum) که در محله بروکلین در نیویورک قرار دارد، دومین موزه بزرگ هنری در نیویورک، و یکی از بزرگترین موزه ها در ایالات متحده آمریکا است. این موزه در سال ۱۸۹۷ بازگشایی شده است. آرنولد لمن رئیس این موزه است.
موزه ملی ایران
موزه ملی ایران مجموعه‌ای از گنجینه آثار تاریخی و پیش از تاریخی ایران است، که در تهران قرار دارد. این موزه شامل دو ساختمان مجزا به نامهای موزه ایران باستان با تاریخ گشایش ۱۳۱۶ و موزه دوران اسلامی با تاریخ گشایش ۱۳۷۵ می‌باشد که فضای داخلی موزه دوران اسلامی در سال ۱۳۸۷ توسط گروه معماران آرل بازسازی شد.
موزه ملی ایران مهمترین موزه کشور در خصوص نگهداری، نمایش و پژوهش مجموعه‌های باستان شناختی ایران است. گستردگی و تنوع مجموعه اشیا موجود در موزه به گستردگی جغرافیایی کشور و دورانهای متعدد پیش از تاریخی، تاریخی و اسلامی است که انسان در این سرزمین زیسته و آثاری از خود بجای نهاده است. در حال حاضر موزه ملی به نمایش آثاری پرداخته که بیانگر غنای فرهنگ و تمدن، هنر، رشد اقتصادی و دست آوردهای فناوری ایرانیان است.
موزه ملی ایران با قدمتی حدود ۶۰ سال، نه تنها بزرگترین موزه باستان شناسی و تاریخ ایران است بلکه از نظر حجم، تنوع و کیفیت آثار جزء یکی از چند موزه بزرگ جهان نیز محسوب می‌شود. این موزه در فرهنگ موزه داری ایران به عنوان موزه مادر محسوب می‌شود. هم اکنون اسداله محمدپور مدیر این موزه است.
پیشینه
برای اولین بار پیشنهاد ایجاد مکانی به نام موزه توسط مرحوم مرتضی قلی هدایت ملقب به صنیع الدوله عنوان شد. او در فکر ایجاد موزه و اداره‌ای به نام اداره عتیقات برای ساماندهی به وضع کاوشهای تجاری بود اما به این مقصود نرسید.
اولین موزه در ۱۲۹۵ خورشیدی به نام موزه ملی یا موزه معارف در یکی از اتاقهای بزرگ وزارت معارف که در سمت شمال بنای مدرسه دارالفنون قرار داشت تشکیل گردید. این موزه دارای ۲۷۰ قلم شی مفرغی، سفالی، شیشه‌ای، سکه، سلاحهای قدیمی، مهر، اشیای چوبی، مرقعات، کتاب و منسوجات بود که بوسیله کارمندان اداره عتیقات جمع آوری یا توسط مردم اهدا شده بود.
در ۱۳۰۴ خورشیدی اشیای این موزه به تالار آئینه کاخ مسعودیه منتقل شد. از سویی با آغازحفاری باستان شناسان اروپایی به ویژه هیئت باستانشناسی فرانسه به ریاست ژاک دومرگان (Jacques de Morgan) از سال ۱۲۷۶ خورشیدی (۱۸۹۷ میلادی) در شوش توجه مردم ایران به اهمیت مواریث فرهنگی جلب شد. در سال ۱۳۰۶ خورشیدی امتیاز بدون قید و شرط طرف باستان شناسان فرانسوی در ایران لغو گردید. به آنها اجازه داده شد تنها در شوش به حفاری بپردازند. همچنین از آنجا که ایران تصمیم گرفته بود تا موزه و کتابخانه ملی تاسیس نماید، لذا امتیاز طراحی و اجرای آن به فرانسویان داده شد. به همین منظور آندره گدار مهندس فرانسوی در سال ۱۳۰۸ خورشیدی ۱۹۲۹ میلادی برای تاسیس موزه و کتابخانه به ایران آمد و رسماً کار خود را شروع کرد.
ساخت موزه دوران اسلامی با انگیزه انجام فعالیتهای گوناگون فرهنگی در سال ۱۳۲۳ در محوطه موزه ملی ایران آغاز شد و با وقفه‌های متعدد سرانجام در سال ۱۳۲۹ معماری آن پایان یافت و لیکن انجام مراحل تکمیلی آن به سالهای بعد موکول شد. با توجه به اهمیت آثار دوره اسلامی طراحی و اجرای معماری داخلی موزه دوران اسلامی از سال ۱۳۷۰ با در نظر گرفتن هنر و فلسفه اسلامی آغاز شد و پلان آن به طرح چلیپای دوران ساسانی در نظر گرفته شد. سرانجام این موزه با حدود ۱۰ هزار متر مربع در چهار طبقه در سال ۱۳۷۵ افتتاح گردید که دو طبقه آن اختصاص به نمایش آثار هنر اسلامی دارد و دو طبقه دیگر آن امکان فعالیتهای جنبی را میسر می‌سازد.
در حال حاضر موزه ملی ایران شامل دو موزه ایران باستان و دوران اسلامی است. این موزه با زیر بنایی در حدود بیست هزار متر مربع در زمینی به مساحت ۱۸۰۰۰ متر مربع و با حدود سیصد هزار شی باستانی مهمترین موزه کشور محسوب شده و در رابطه با فرهنگ وهنر ایران غنی ترین موزه جهان به حساب می‌آید. موزه ملی ایران آثار مربوط به دوران مختلف پیش از تاریخ، تاریخی و اسلامی ایران را در خود جای داده‌است که قدیمیترین اثار آن حدود هشتصد هزار سال قدمت دارد. از آنجا که فرهنگ، هنر و تمدن ایران همواره در تمام دوره‌ها با هویت ایرانی بدون وقفه راه تکامل را پیموده‌است، لذا آثار به نمایش در آمده در این موزه، جدای از تمامی خصوصیات منحصر به فرد هنر خود از این ویژگی نیز برخوردارند. موزه ملی ایران همواره در انجام مسئولیت خود برای معرفی بهتر تمدن و فرهنگ ایرانی گام برداشته‌است و در این ارتباط برگزاری نمایشگاههای مختلف داخلی و خارجی، چاپ بورشور، بولتن، کاتالوگ و غیره را سرلوحه فعالیتهای خود قرار داده‌است.
ویژگی‌ها
سالن ایران باستان دارای جموعه‌های غنی از آثار باستان شناسی است که کهنترین آنها مربوط به دوره پارینه سنگی (بین یک میلیون تا حدود ۱۲ هزار سال پیش) و جدید ترین آثار آن مربوط به دوره ساسانی با قدمت بیش از ۱۵۰۰ سال است. در این سالن از دوره‌های مختلف پیش از تاریخ و تاریخی آثار منحصر بفردی دیده می‌شود.
قدیمیتری دست ساخته بخش پارینه سنگی در سالن ایران باستان که از سنگ کوارتز یا در کوهی ساخته شده‌اند، مربوط به حوزه رودخانهٔ کشف رود در شرق مشهد هستند، که بیش از یک میلیون سال قدمت دارند. از دیگر مجموعه‌های قدیمی این بخش دربند و گنج پر مربوط به استان گیلان و شیوه تو در نزدیکی مهاباد است که حدود هفتصد تا دویست هزار سال قدمت دارند. از دوره‌های پارینه سنگی میانی و جدید نیز آثار جالب توجه‌ای در سالن موزه به چشم می‌خورد که بین دویست هزار تا حدود دوازده هزار سال قدمت دارند. از دوره پارینه سنگی میانه که همزمان با حضور انسان نئاندرتال در ایران است ابزارهای ساخته شده از سنگ آتش زنه و بقایای سنگواره جانوران مربوط به غارهای منطقه زاگرس و فلات مرکزی ایران از جمله غارهای بیستون و خرم آباد به نمایش در آمده است.
در دوره پارینه سنگی جدید که مصادف با گسترش انسان هوشمند امروزین در ایران است، ساخت تیغه ابزار رواج یافت. همچنین ساخت ابزارهای استخوانی و استفاده از تزیینات شخصی مانند آویز صدفی، دندان حیوانات و گل اُخرا نیز در این دوره در ایران متداول شد. از مکانهای مهم این دوره غار «یافته» (لرستان) است که نمونه‌هایی از اشیا آن در سالن موزه به نمایش در آمده است. از دوره بعدی (فراپارینه سنگی) که مشخصه‌های آن ابداع ابزارهای ترکیبی، کاربرد سنگ ساب و ذخیره سازی مواد خوراکی است، نمونه‌هایی از غار «علی تَپه» (مازندران)، غار «شَلَم» (ایلام) و چند مکان دیگر به نمایش درآمده است.
از دوره نوسنگی و روستا نشینی آثاری چون قدیمیترین خشت ایران از تپه گنج دره، قدیمیترین پیکرکهای گلی انسان و حیوان از تپه سراب و ابزارهای سنگی در سالن به نمایش در آمده است. شوش (خوزستان)، اسماعیل آباد و چشمه علی (تهران)، تل باکون (فارس) از محوطه‌های بسیار مهم در هزاره‌های پنجم و چهارم پ. م.(دوره مس و سنگ) در ایران هستند که نمونه‌هایی از سفالینه‌های منقوش آنها در سالن دیده می‌شود. از نقشهای مورد توجه در این دوره می‌توان به نقش ساده شده بز کوهی اشاره کرد که در سطح ظروف سفالین اسماعیل آباد و چشمه علی دیده می‌شوند.
ظروف سنگی جیرفت و شهداد با نقوش متنوع مانند نبرد انسان با جانوران اساطیری و نقش مایه‌های هندسی، جانوری و گیاهی از نمونه‌های شاخص اند که در ویترین‌ها به نمایش درآمده‌اند. از دیگر آثار مهم این دوره در سالن موزه پیکر گلی از شهداد است که نشان دهنده نیمتنه مردی برهنه با دستان جمع شده بر روی سینه، احتمالاً در حالت نیایش نشان داده شده است.
ظروف، ادوات جنگی، اشیا تزئینی، پیکرکهای انسانی و جانوری از جمله اشیای فلزی اواخر عصر مفرغ و آغاز عصر آهن هستند که در سالن به نمایش درآمده‌اند. همچنین سفال خاکستری با سطح صیقلی و داغدار و همچنین ظروف با لوله‌های ناودانی، ظروف با فرم‌های جانوری و انسانی و ریتون‌ها (ظروف جانورسان) و اشیای آهنی نیز از دیگر اشیا به نمایش درآمده است.
تعدادی از اشیای به نمایش درآمده در بخش پیش از تاریخ سالن متعلق به تمدن عیلام است. از تمام دوره‌های عیلامی آثار هنری فراوانی برجای مانده، خصوصاً از دوره عیلام میانه که یکی از پرشکوهترین ادوار سه گانه دوره عیلامیها است. معبد چغازنبیل یکی از مهم ترین بقایای معماری این دوره است که آثار قابل توجهی مانند پیکره گاو با کتیبه، لوله‌های شیشه‌ای، آجرنوشته‌ها و کلون در از آن به دست آمده که در سالن به نمایش درآمده است. لوله‌های شیشه‌ای چغا زنبیل از جمله قدیمی ترین نمونه‌های شیشه در ایران است. پیکره سازی، ساخت ظروف تزئینی از قیر طبیعی، نقوش برجسته، مهرهای استوانه‌ای، پیکرک‌ها به صورت نقش برجسته قالبی، آجرهای لعابدار، اشیای بدل چینی، اشیای مفرغی و سردیس‌های تدفینی از دیگر جنبه‌های هنر عیلامیها در ادوار مختلف است که در سالن ایران باستان نمونه‌هایی از آنها دیده می‌شود.
آثار قابل انتساب به دوره ماد در سالن موزه از مکانهای باستانی نوشیجان، حسنلو، گودین و باباجان به دست آمده‌اند. در این دوره ساخت اشیا آهنی گسترش یافت که از نمونه‌های بارز آن در سالن می‌توان به اشیا حسنلو اشاره کرد. در این دوره سفالینه‌های لعابداری زیبایی ساخته می‌شد که یک نمونه جالب توجه آن تنگ لعابدار زیویه است نقش دو بز را در دو سوی یک گل لوتوس به نمایش گذاشته است.
آثار باشکوه دوره هخامنشی از نمونه‌های برجسته موزه ایران باستان هستند که بازتاب هنر غنی این دوره است.
بخش‌های پژوهشی
موزه ملی ایران دارای ده بخش پژوهشی و یک کتابخانه و مرکز اسناد است:
بخش پیش از تاریخ
بخش تاریخی و لرستان
بخش اسلامی
بخش مهر و سکه
بخش مرمت
بخش کتیبه‌ها
بخش پارینه سنگی
بخش سفال
کتابخانه و مرکز اسناد
بخش‌های دیگر
عکاسی
روابط عمومی و روابط بین‌الملل
پایگاه اطلاع رسانی
حفاظت فیزیکی
اهداف
هدف از ایجاد موزه، نگاهداری و پژوهش در آثار گذشتگان، معرفی و نمایش و انتقال آنها به آیندگان، ایجاد و تقویت تفاهم میان اقوام و ملل، شناخت و نمایش سهم آنها در فرهنگ و تمدن جهانی، کمک و تلاش در بهبود و افزایش میزان دانش عمومی مردم، به ویژه دانش آموزان، دانشجویان و پژوهشگران بر پا شده‌است. موزه ملی ایران در سال ۱۳۸۷ و پس از ۷۰ سال موفق شد که با انجام تغییرات وسیعی در سالن ایران باستان، اشیا جدیدی را که تاکنون به نمایش در نیامده بودند در معرض دید قرار داد. همچنین کلیه ویترینهای این سالن تغییر و زیر نویس اشیا نیز به روز شدند.
موزه سلطنتی انتاریو
موزه سلطنتی اُنتاریو (به انگلیسی: Royal Ontario Museum) موزه‌ای در حوزه فرهنگ جهانی، هنر و تاریخ طبیعی است که در شهر تورنتو واقع در استان انتاریو، کانادا واقع شده‌است.موزه سلطنتی اُنتاریو دارای گنجینه‌ای بالغ بر ۶ میلیون اشیاء باارزش است.
موزه متروپولیتن نیویورک
موزه متروپولیتن نیویورک(به انگلیسی : Metropolitan Museum of Art) از بزرگترین و مشهورترین موزه‌های جهان است. موزه در وسط شهر نیویورک و در مجاورت ضلع شرقی سنترال پارک قرار دارد.
این موزه در ۱۸۷۲ میلادی افتتاح گردید. موزهٔ متروپولیتن نیویورک حاوی مجموعهٔ بزرگ و نادری از تاریخ اسلام و ایران باستان است.
این موزه سالی ۴ میلیون بازدید کننده از کلکسیون دو میلیونی آن دارد. قدیمیترین دارایی این موزه مربوط به (به تقریب) ۳۰۰۰۰۰ سال تا ۷۷۰۰۰ سال پیش است و سنگ آتشزنه‌ای‌است که در مصر یافت شده‌است.
موزه هنرهای زیبا (بوستون)
موزه هنرهای زیبا در شهر بوستون، ماساچوست، یکی از بزرگترین موزه‌های ایالات متحده آمریکا است که بیش از یک میلیون بازدیدکننده از سراسر جهان را در سال جذب می‌کند. این موزه در بر گیرنده بیش از ۴۵۰٬۰۰۰ اثر باستانی و هنری است که آن را به یکی از مهمترین مجموعه‌های هنری در آمریکای شمالی تبدیل کرده. این موزه در ردیف ۵۴مین موزه‌ی پربازدید در جهان در سال ۲۰۱۰ قرار گرفت.
موزه در سال ۱۸۷۰ گشایش یافت و مکان کنونی آن به ۱۹۰۷ می‌رسد. این نهاد در کنار فعالیتهای موزه‌داری خود، فرهنگستان هنری‌ای نیز اداره می‌کند که مدرسه موزه هنرهای زیبا نام دارد.
موزه ملی دمشق
موزه ملی دمشق (به عربی: متحف دمشق الوطنی) مهمترین موزه در جمهوری عربی سوریه است که در منطقهٔ برامکه در مرکز شهر دمشق واقع شده‌است.
اسما اسد همسر بشار اسد، رئیس موزه ملی دمشق است.
موزه ملی بیروت
موزه ملی بیروت موزه‌ای در بیروت است که مجموعهٔ بی‌نظیری از اشیاء و سیر تاریخ و تمدن‌هایی که در لبنان خانه کردند را به نمایش گزارده است. ساختمان بنا در سه طبقه است و تنها همکف و طبقه اول برای بازدید باز هستند. توضیحات اشیاء به زبان‌های انگلیسی و فرانسه نیز هستند. مهمترین اشیاء موزه: مجسمه مرمرین کودکان فینیقی قرن ۵ پیش از میلاد، موزاییک‌های قرون سوم و چهارم پس از میلاد، طلاجات دوره بیزانس (که درون ظرفی در یک ویلای قدیمی یافت شدند).
راهنمایی رایگان موزه به مدت ۴۵ دقیقه و به زبان‌های انگلیسی، عربی و فرانسوی از ساعت ده و نیم تا دوازده و از دو بعدازظهر تا سه و نیم بعدازظهر دایر است.
موزه همچنین فیلمی ۱۲ دقیقه‌ای از نجات موزه و اشیاء آن در طول جنگ و بازسازی آن را نمایش می‌دهد. اتاق نمایش سمت راست درب ورودی قرار دارد، و در سمت چپ درب، یک فروشگاه هدایا موجود است.
موزه باستانشناسی استانبول
موزه باستانشناسی استانبول (به ترکی استانبولی: İstanbul Arkeoloji Müzesi) بزرگترین موزه باستانشناسی در ترکیه و یکی از غنی ترین موزه‌های جهان است که حاوی بیش از یک میلیون شی مربوط به تمام دوره‌های تمدن بشری است. سه ساختمان در این مجموعه موزه قرار دارند که یکی موزه باستانشناسی، دیگری موزه شرق باستان و سومی موزه هنر اسلامی است.
این موزه در منطقه امینونو استانبول و در نزدیکی کاخ توپ‌قاپی قرار دارد.
keywords : سهران،سایت سهران،مقاله سهران
موزه باستانشناسی آمستردام (موزه آلارد پیرسون) (Amsterdam's Allard Pierson Archeology Museum) موزهء باستانشناسی دانشگاه آمستردام است که در پایتخت هلند واقع قرار دارد.
نام موزه
آلارد پیرسون، نخستین استاد باستانشناسی کلاسیک در دانشگاه آمستردام بوده‌است که نامش به موزه داده شده‌است.
بخش‌های موزه
این موزه دارای مجموعه‌ای از آثار مربوط به یونان، رم، آسیای میانه، مصر، میانرودان (بین‌النهرین) و ایران است.
پیشینه
«موزه باستانشناسی آمستردام» از سال ۱۹۳۱ به عنوان بخشی از بنیاد باستانشناسی مدیترانه فعالیت خود را آغاز کرده و از سال ۱۹۳۴ درب‌های خود را در خیابان سارفاتی در مرکز آمستردام به روی مردم گشود.
نمایشگاههای دوره‌ای
«موزه باستانشناسی آمستردام» به جز اشیای ثابت در آن، میزبان نمایشگاههای دوره‌ای نیز هست مانند نمایشگاه «فرهنگ باستانی ایتالیا».
موزه اشمولین
موزه اشمولین (به انگلیسی: Ashmolean Museum) قدیمیترین موزه دانشگاهی جهان واقع در آکسفورد انگلستان است که در ۱۶۸۳ توسط الیاس اشمول افتتاح شد. در این موزه مجموعهٔ ارزشمندی از نقاشی‌ها و اشیای باستانی همچون تندیس‌هایی از دوران یونان باستان و سکه‌های رومی نگهداری می‌شود.
موزه بروکلین
موزه بروکلین (به انگلیسی : Brooklyn Museum) که در محله بروکلین در نیویورک قرار دارد، دومین موزه بزرگ هنری در نیویورک، و یکی از بزرگترین موزه ها در ایالات متحده آمریکا است. این موزه در سال ۱۸۹۷ بازگشایی شده است. آرنولد لمن رئیس این موزه است.
موزه ملی ایران
موزه ملی ایران مجموعه‌ای از گنجینه آثار تاریخی و پیش از تاریخی ایران است، که در تهران قرار دارد. این موزه شامل دو ساختمان مجزا به نامهای موزه ایران باستان با تاریخ گشایش ۱۳۱۶ و موزه دوران اسلامی با تاریخ گشایش ۱۳۷۵ می‌باشد که فضای داخلی موزه دوران اسلامی در سال ۱۳۸۷ توسط گروه معماران آرل بازسازی شد.
موزه ملی ایران مهمترین موزه کشور در خصوص نگهداری، نمایش و پژوهش مجموعه‌های باستان شناختی ایران است. گستردگی و تنوع مجموعه اشیا موجود در موزه به گستردگی جغرافیایی کشور و دورانهای متعدد پیش از تاریخی، تاریخی و اسلامی است که انسان در این سرزمین زیسته و آثاری از خود بجای نهاده است. در حال حاضر موزه ملی به نمایش آثاری پرداخته که بیانگر غنای فرهنگ و تمدن، هنر، رشد اقتصادی و دست آوردهای فناوری ایرانیان است.
موزه ملی ایران با قدمتی حدود ۶۰ سال، نه تنها بزرگترین موزه باستان شناسی و تاریخ ایران است بلکه از نظر حجم، تنوع و کیفیت آثار جزء یکی از چند موزه بزرگ جهان نیز محسوب می‌شود. این موزه در فرهنگ موزه داری ایران به عنوان موزه مادر محسوب می‌شود. هم اکنون اسداله محمدپور مدیر این موزه است.
پیشینه
برای اولین بار پیشنهاد ایجاد مکانی به نام موزه توسط مرحوم مرتضی قلی هدایت ملقب به صنیع الدوله عنوان شد. او در فکر ایجاد موزه و اداره‌ای به نام اداره عتیقات برای ساماندهی به وضع کاوشهای تجاری بود اما به این مقصود نرسید.
اولین موزه در ۱۲۹۵ خورشیدی به نام موزه ملی یا موزه معارف در یکی از اتاقهای بزرگ وزارت معارف که در سمت شمال بنای مدرسه دارالفنون قرار داشت تشکیل گردید. این موزه دارای ۲۷۰ قلم شی مفرغی، سفالی، شیشه‌ای، سکه، سلاحهای قدیمی، مهر، اشیای چوبی، مرقعات، کتاب و منسوجات بود که بوسیله کارمندان اداره عتیقات جمع آوری یا توسط مردم اهدا شده بود.
در ۱۳۰۴ خورشیدی اشیای این موزه به تالار آئینه کاخ مسعودیه منتقل شد. از سویی با آغازحفاری باستان شناسان اروپایی به ویژه هیئت باستانشناسی فرانسه به ریاست ژاک دومرگان (Jacques de Morgan) از سال ۱۲۷۶ خورشیدی (۱۸۹۷ میلادی) در شوش توجه مردم ایران به اهمیت مواریث فرهنگی جلب شد. در سال ۱۳۰۶ خورشیدی امتیاز بدون قید و شرط طرف باستان شناسان فرانسوی در ایران لغو گردید. به آنها اجازه داده شد تنها در شوش به حفاری بپردازند. همچنین از آنجا که ایران تصمیم گرفته بود تا موزه و کتابخانه ملی تاسیس نماید، لذا امتیاز طراحی و اجرای آن به فرانسویان داده شد. به همین منظور آندره گدار مهندس فرانسوی در سال ۱۳۰۸ خورشیدی ۱۹۲۹ میلادی برای تاسیس موزه و کتابخانه به ایران آمد و رسماً کار خود را شروع کرد.
ساخت موزه دوران اسلامی با انگیزه انجام فعالیتهای گوناگون فرهنگی در سال ۱۳۲۳ در محوطه موزه ملی ایران آغاز شد و با وقفه‌های متعدد سرانجام در سال ۱۳۲۹ معماری آن پایان یافت و لیکن انجام مراحل تکمیلی آن به سالهای بعد موکول شد. با توجه به اهمیت آثار دوره اسلامی طراحی و اجرای معماری داخلی موزه دوران اسلامی از سال ۱۳۷۰ با در نظر گرفتن هنر و فلسفه اسلامی آغاز شد و پلان آن به طرح چلیپای دوران ساسانی در نظر گرفته شد. سرانجام این موزه با حدود ۱۰ هزار متر مربع در چهار طبقه در سال ۱۳۷۵ افتتاح گردید که دو طبقه آن اختصاص به نمایش آثار هنر اسلامی دارد و دو طبقه دیگر آن امکان فعالیتهای جنبی را میسر می‌سازد.
در حال حاضر موزه ملی ایران شامل دو موزه ایران باستان و دوران اسلامی است. این موزه با زیر بنایی در حدود بیست هزار متر مربع در زمینی به مساحت ۱۸۰۰۰ متر مربع و با حدود سیصد هزار شی باستانی مهمترین موزه کشور محسوب شده و در رابطه با فرهنگ وهنر ایران غنی ترین موزه جهان به حساب می‌آید. موزه ملی ایران آثار مربوط به دوران مختلف پیش از تاریخ، تاریخی و اسلامی ایران را در خود جای داده‌است که قدیمیترین اثار آن حدود هشتصد هزار سال قدمت دارد. از آنجا که فرهنگ، هنر و تمدن ایران همواره در تمام دوره‌ها با هویت ایرانی بدون وقفه راه تکامل را پیموده‌است، لذا آثار به نمایش در آمده در این موزه، جدای از تمامی خصوصیات منحصر به فرد هنر خود از این ویژگی نیز برخوردارند. موزه ملی ایران همواره در انجام مسئولیت خود برای معرفی بهتر تمدن و فرهنگ ایرانی گام برداشته‌است و در این ارتباط برگزاری نمایشگاههای مختلف داخلی و خارجی، چاپ بورشور، بولتن، کاتالوگ و غیره را سرلوحه فعالیتهای خود قرار داده‌است.
ویژگی‌ها
سالن ایران باستان دارای جموعه‌های غنی از آثار باستان شناسی است که کهنترین آنها مربوط به دوره پارینه سنگی (بین یک میلیون تا حدود ۱۲ هزار سال پیش) و جدید ترین آثار آن مربوط به دوره ساسانی با قدمت بیش از ۱۵۰۰ سال است. در این سالن از دوره‌های مختلف پیش از تاریخ و تاریخی آثار منحصر بفردی دیده می‌شود.
قدیمیتری دست ساخته بخش پارینه سنگی در سالن ایران باستان که از سنگ کوارتز یا در کوهی ساخته شده‌اند، مربوط به حوزه رودخانهٔ کشف رود در شرق مشهد هستند، که بیش از یک میلیون سال قدمت دارند. از دیگر مجموعه‌های قدیمی این بخش دربند و گنج پر مربوط به استان گیلان و شیوه تو در نزدیکی مهاباد است که حدود هفتصد تا دویست هزار سال قدمت دارند. از دوره‌های پارینه سنگی میانی و جدید نیز آثار جالب توجه‌ای در سالن موزه به چشم می‌خورد که بین دویست هزار تا حدود دوازده هزار سال قدمت دارند. از دوره پارینه سنگی میانه که همزمان با حضور انسان نئاندرتال در ایران است ابزارهای ساخته شده از سنگ آتش زنه و بقایای سنگواره جانوران مربوط به غارهای منطقه زاگرس و فلات مرکزی ایران از جمله غارهای بیستون و خرم آباد به نمایش در آمده است.
در دوره پارینه سنگی جدید که مصادف با گسترش انسان هوشمند امروزین در ایران است، ساخت تیغه ابزار رواج یافت. همچنین ساخت ابزارهای استخوانی و استفاده از تزیینات شخصی مانند آویز صدفی، دندان حیوانات و گل اُخرا نیز در این دوره در ایران متداول شد. از مکانهای مهم این دوره غار «یافته» (لرستان) است که نمونه‌هایی از اشیا آن در سالن موزه به نمایش در آمده است. از دوره بعدی (فراپارینه سنگی) که مشخصه‌های آن ابداع ابزارهای ترکیبی، کاربرد سنگ ساب و ذخیره سازی مواد خوراکی است، نمونه‌هایی از غار «علی تَپه» (مازندران)، غار «شَلَم» (ایلام) و چند مکان دیگر به نمایش درآمده است.
از دوره نوسنگی و روستا نشینی آثاری چون قدیمیترین خشت ایران از تپه گنج دره، قدیمیترین پیکرکهای گلی انسان و حیوان از تپه سراب و ابزارهای سنگی در سالن به نمایش در آمده است. شوش (خوزستان)، اسماعیل آباد و چشمه علی (تهران)، تل باکون (فارس) از محوطه‌های بسیار مهم در هزاره‌های پنجم و چهارم پ. م.(دوره مس و سنگ) در ایران هستند که نمونه‌هایی از سفالینه‌های منقوش آنها در سالن دیده می‌شود. از نقشهای مورد توجه در این دوره می‌توان به نقش ساده شده بز کوهی اشاره کرد که در سطح ظروف سفالین اسماعیل آباد و چشمه علی دیده می‌شوند.
ظروف سنگی جیرفت و شهداد با نقوش متنوع مانند نبرد انسان با جانوران اساطیری و نقش مایه‌های هندسی، جانوری و گیاهی از نمونه‌های شاخص اند که در ویترین‌ها به نمایش درآمده‌اند. از دیگر آثار مهم این دوره در سالن موزه پیکر گلی از شهداد است که نشان دهنده نیمتنه مردی برهنه با دستان جمع شده بر روی سینه، احتمالاً در حالت نیایش نشان داده شده است.
ظروف، ادوات جنگی، اشیا تزئینی، پیکرکهای انسانی و جانوری از جمله اشیای فلزی اواخر عصر مفرغ و آغاز عصر آهن هستند که در سالن به نمایش درآمده‌اند. همچنین سفال خاکستری با سطح صیقلی و داغدار و همچنین ظروف با لوله‌های ناودانی، ظروف با فرم‌های جانوری و انسانی و ریتون‌ها (ظروف جانورسان) و اشیای آهنی نیز از دیگر اشیا به نمایش درآمده است.
تعدادی از اشیای به نمایش درآمده در بخش پیش از تاریخ سالن متعلق به تمدن عیلام است. از تمام دوره‌های عیلامی آثار هنری فراوانی برجای مانده، خصوصاً از دوره عیلام میانه که یکی از پرشکوهترین ادوار سه گانه دوره عیلامیها است. معبد چغازنبیل یکی از مهم ترین بقایای معماری این دوره است که آثار قابل توجهی مانند پیکره گاو با کتیبه، لوله‌های شیشه‌ای، آجرنوشته‌ها و کلون در از آن به دست آمده که در سالن به نمایش درآمده است. لوله‌های شیشه‌ای چغا زنبیل از جمله قدیمی ترین نمونه‌های شیشه در ایران است. پیکره سازی، ساخت ظروف تزئینی از قیر طبیعی، نقوش برجسته، مهرهای استوانه‌ای، پیکرک‌ها به صورت نقش برجسته قالبی، آجرهای لعابدار، اشیای بدل چینی، اشیای مفرغی و سردیس‌های تدفینی از دیگر جنبه‌های هنر عیلامیها در ادوار مختلف است که در سالن ایران باستان نمونه‌هایی از آنها دیده می‌شود.
آثار قابل انتساب به دوره ماد در سالن موزه از مکانهای باستانی نوشیجان، حسنلو، گودین و باباجان به دست آمده‌اند. در این دوره ساخت اشیا آهنی گسترش یافت که از نمونه‌های بارز آن در سالن می‌توان به اشیا حسنلو اشاره کرد. در این دوره سفالینه‌های لعابداری زیبایی ساخته می‌شد که یک نمونه جالب توجه آن تنگ لعابدار زیویه است نقش دو بز را در دو سوی یک گل لوتوس به نمایش گذاشته است.
آثار باشکوه دوره هخامنشی از نمونه‌های برجسته موزه ایران باستان هستند که بازتاب هنر غنی این دوره است.
بخش‌های پژوهشی
موزه ملی ایران دارای ده بخش پژوهشی و یک کتابخانه و مرکز اسناد است:
بخش پیش از تاریخ
بخش تاریخی و لرستان
بخش اسلامی
بخش مهر و سکه
بخش مرمت
بخش کتیبه‌ها
بخش پارینه سنگی
بخش سفال
کتابخانه و مرکز اسناد
بخش‌های دیگر
عکاسی
روابط عمومی و روابط بین‌الملل
پایگاه اطلاع رسانی
حفاظت فیزیکی
اهداف
هدف از ایجاد موزه، نگاهداری و پژوهش در آثار گذشتگان، معرفی و نمایش و انتقال آنها به آیندگان، ایجاد و تقویت تفاهم میان اقوام و ملل، شناخت و نمایش سهم آنها در فرهنگ و تمدن جهانی، کمک و تلاش در بهبود و افزایش میزان دانش عمومی مردم، به ویژه دانش آموزان، دانشجویان و پژوهشگران بر پا شده‌است. موزه ملی ایران در سال ۱۳۸۷ و پس از ۷۰ سال موفق شد که با انجام تغییرات وسیعی در سالن ایران باستان، اشیا جدیدی را که تاکنون به نمایش در نیامده بودند در معرض دید قرار داد. همچنین کلیه ویترینهای این سالن تغییر و زیر نویس اشیا نیز به روز شدند.
موزه سلطنتی انتاریو
موزه سلطنتی اُنتاریو (به انگلیسی: Royal Ontario Museum) موزه‌ای در حوزه فرهنگ جهانی، هنر و تاریخ طبیعی است که در شهر تورنتو واقع در استان انتاریو، کانادا واقع شده‌است.موزه سلطنتی اُنتاریو دارای گنجینه‌ای بالغ بر ۶ میلیون اشیاء باارزش است.
موزه متروپولیتن نیویورک
موزه متروپولیتن نیویورک(به انگلیسی : Metropolitan Museum of Art) از بزرگترین و مشهورترین موزه‌های جهان است. موزه در وسط شهر نیویورک و در مجاورت ضلع شرقی سنترال پارک قرار دارد.
این موزه در ۱۸۷۲ میلادی افتتاح گردید. موزهٔ متروپولیتن نیویورک حاوی مجموعهٔ بزرگ و نادری از تاریخ اسلام و ایران باستان است.
این موزه سالی ۴ میلیون بازدید کننده از کلکسیون دو میلیونی آن دارد. قدیمیترین دارایی این موزه مربوط به (به تقریب) ۳۰۰۰۰۰ سال تا ۷۷۰۰۰ سال پیش است و سنگ آتشزنه‌ای‌است که در مصر یافت شده‌است.
موزه هنرهای زیبا (بوستون)
موزه هنرهای زیبا در شهر بوستون، ماساچوست، یکی از بزرگترین موزه‌های ایالات متحده آمریکا است که بیش از یک میلیون بازدیدکننده از سراسر جهان را در سال جذب می‌کند. این موزه در بر گیرنده بیش از ۴۵۰٬۰۰۰ اثر باستانی و هنری است که آن را به یکی از مهمترین مجموعه‌های هنری در آمریکای شمالی تبدیل کرده. این موزه در ردیف ۵۴مین موزه‌ی پربازدید در جهان در سال ۲۰۱۰ قرار گرفت.
موزه در سال ۱۸۷۰ گشایش یافت و مکان کنونی آن به ۱۹۰۷ می‌رسد. این نهاد در کنار فعالیتهای موزه‌داری خود، فرهنگستان هنری‌ای نیز اداره می‌کند که مدرسه موزه هنرهای زیبا نام دارد.
موزه ملی دمشق
موزه ملی دمشق (به عربی: متحف دمشق الوطنی) مهمترین موزه در جمهوری عربی سوریه است که در منطقهٔ برامکه در مرکز شهر دمشق واقع شده‌است.
اسما اسد همسر بشار اسد، رئیس موزه ملی دمشق است.
موزه ملی بیروت
موزه ملی بیروت موزه‌ای در بیروت است که مجموعهٔ بی‌نظیری از اشیاء و سیر تاریخ و تمدن‌هایی که در لبنان خانه کردند را به نمایش گزارده است. ساختمان بنا در سه طبقه است و تنها همکف و طبقه اول برای بازدید باز هستند. توضیحات اشیاء به زبان‌های انگلیسی و فرانسه نیز هستند. مهمترین اشیاء موزه: مجسمه مرمرین کودکان فینیقی قرن ۵ پیش از میلاد، موزاییک‌های قرون سوم و چهارم پس از میلاد، طلاجات دوره بیزانس (که درون ظرفی در یک ویلای قدیمی یافت شدند).
راهنمایی رایگان موزه به مدت ۴۵ دقیقه و به زبان‌های انگلیسی، عربی و فرانسوی از ساعت ده و نیم تا دوازده و از دو بعدازظهر تا سه و نیم بعدازظهر دایر است.
موزه همچنین فیلمی ۱۲ دقیقه‌ای از نجات موزه و اشیاء آن در طول جنگ و بازسازی آن را نمایش می‌دهد. اتاق نمایش سمت راست درب ورودی قرار دارد، و در سمت چپ درب، یک فروشگاه هدایا موجود است.
موزه باستانشناسی استانبول
موزه باستانشناسی استانبول (به ترکی استانبولی: İstanbul Arkeoloji Müzesi) بزرگترین موزه باستانشناسی در ترکیه و یکی از غنی ترین موزه‌های جهان است که حاوی بیش از یک میلیون شی مربوط به تمام دوره‌های تمدن بشری است. سه ساختمان در این مجموعه موزه قرار دارند که یکی موزه باستانشناسی، دیگری موزه شرق باستان و سومی موزه هنر اسلامی است.
این موزه در منطقه امینونو استانبول و در نزدیکی کاخ توپ‌قاپی قرار دارد.
keywords : سهران،سایت سهران،مقاله سهران
